GÜNBATIMINDA SESSİZLİK
Günbatımindaydı sessizlik
Aslında sessizlikteydi sensizlik Bakır rengine bürünmüş gündüz Ahengine ulaşacak miydi bir kızıl sabahta... Var olan şey Yokluğundu kainatta Her doğru bir yalan oysa ki Kaldırımlar şimdi nasıl da ıp ıslak Kalabalık içerisinde bu ne yalnızlık Yoktu saracak tüm umutsuzlukları Zaten bu yüzden değil miydi Geceyle gündüzün zıtlığı... Mevsimler her daim mi Hazanın küllerinde olacak Hazanın külleri lalezarları nasıl da solduracak... Velhasıl bir yokluktu Gözlerimdeki sensizlik Tıpkı güneşin batıdan doğması gibi Beklemekti seni günbatımında sessizlik... YIKIK KENTİN ŞAİRİ |
bu nadide şiirde dost
çokta güzel vurgulamış'sın konuyu
bravo kutlarım
kal esenlik içinde...