anıçocukluğum içinde ejderha olmayan masalların içinden geçti zaman zaman aynı anda olmadı hiç bir zaman iki çift kunduram benden büyüktü nedense elimle yaptığım kardan adam erirken güneşle dansında an be an serçeler toplanmıştı cenazesinde burnunu yiyen tavuk baş imam iki küçük kömür parçasıydı çukurundan yere akan gözleri iyi bilirim gözden düşenin toprağa yar olduğunu ta o zamandan beri ...........................z.ersoy |
Tebrik ederim...