O GELMEZküçüğümdü o minik elleri ağzına ufacık adımları atlasa değdi gök çarşaflarını yere turunçlarını dala sere sere s’onun sirenlerini çala çala kimsesizliğin kimsesi dayandı kapıya y’elin esvabı sardı cılız bedenimi güzün gözü açtı zemheri kirpiklerini göz taşlarını döktü saçtı eşgalsiz ölümlerin eşiğindeki ayakkabısından adım’lar yürür küçüğüm o adımların ardına dağların dumanına bulutların karasına düşer düş’üm düşten düşer de emziği düşmüş bebek ağlar sesi ulu orta ciğerimi dağlar küçüğümdü o seneler ip atlar dört kollu gezer mezar taşları ağlar o gelmez... Sibel Karagöz |