AŞK ATEŞİ
Neydi o içimize düşen ateş
Nasıl oldu da anlamadık Kalplerimiz tutuşup alev aldı Korlar içinde yandıkça yandık Gözlerimiz çakmak çakmaktı Masum yüreğimiz kıpır kıpır Ellerimizi buz kesmişti Dudakları kor olmuş sandık Aşk ateşi bu olsa gerek Hayatın gerçeğini bilemedik Delice sevmek meğer yanmakmış Başka türlü sevemedik Hep yanımda kalsa da özlerim Tarifi zor ki, nasıl ifade ederim Gönlünü gönlümde hissederim Biz başka türlü olamadık Derler ya aşkın tarifi yok Varmış anlatılmazmış öğrendik Her saniye özlemek var ya Hasretin adıymış anladık Duru bir su gibidir sevdiğim Berraklığı içimi serinletir Güneşin sıcağı mı? hafif gelir Biz güneşten değil aşktan yandık. Bülent ÖNGE 14.08.2020 MUĞLA |
Mükemmel bir şiir okudum.
Aşk ateşinin yanında ne güneşin sıcaklığı ne de cehennem alevleri ne ki?...