Tüküreyim Böyle Medeniyetin İçine
odalar aydınlık
balkon alaca bahçe karanlık köy değil şehir burası gecede erik ağacı ceviz kiraz muşmula ayvanın dalları balkonumda elimde de bira evim müstakildir ama karşıda apartmanlar alaca bulaca duvarlar ışılayan camlar karnı içine kaçmış balkonlar ve tıkış tıkış insanlar insancıklar çıt çıt çekirdek kulakları çanak anten gibi hem de ne çok konuşuyorlar yıldızlar perdelenmiş ay dede ötelenmiş kurt yok kuş yok ne yürüyen ne sürünen kör gözlü yarasa bile yok dallar kıpırtısız yapraklar hışırtısız bir gram esinti yok hava ne kadar da sıcak kim indirdi bizi obadan köye kim soktu bizi dört duvarlı eve sonra kim göçürdü köyden şehre kim dedi orada nefessiz kalın diye medeniyet mi tüküreyim böyle medeniyetin içine 10/ağustos/2020 Lüleburgaz |