YABANIL ÇAĞ
YABANIL ÇAĞ
Sarsıldım sana Yüreğimi bırakmaktan Cami mi ne Camisi Ben Allah’ın kuluyum Yeryüzü bana cami Ben ve sen oradayken Cami sana yabancı Öpmek istedim seni En kutsal yerinden Önce para diyorsun Ey yabanıl adam sen Bunca değerler varken Her şeyi hiçe sayan Yeni nesil ve öfke Bir şeyler yapmalıyız Ellerimiz böğrümüzde Bu yerde daha Ne kadar duracağız Bu yemek daha Ne kadar yenecek Yeni bir savunma yap Kendi kendine O hain sunuculardan sakın Akı kara karayı ak yapan Kılı kırk yaran duygu Sessizce atılıyorum dalgalara Abdülhamit mi evet Abdülhamit Bilinmezlere yazılan Ellerim gökyüzüne açılırken Sana da bu yakışır Sana yakışanı yap Özel bir anakara Ve üstünde yalanlar komedyası Yamaçlara tutunanlar Ha düştü ha düşecek diye Mağaralarda kuş türedi Seslerin sonsuz çağıltısı için Anne iyi olacak mı Güneşi görmeyenin yedi güzeli Kurt yavrusu kurt olur De beni al da git Adam küçük bir yanlış Yaptı da düştü toprağa Toprak alır götürür bir yaprağa Gel beni al git buralardan Sesinle ve yalnızlığınla Başka bir kente git Dağ havasından bahset Değiştir kenti Kendinle beraber Göklerin mavi ikliminden İşte ben söylüyorum Rahminde ur olan anne Ne doğursun Göğü mutlulukla doldursun kahkahan Kendini anneliğe adayan Cephane adamlarını yokla Silahla oynamasınlar Gel şimdi beni anla Ahmet KEMAL |