Hayat, bak ben ne istemiştim senden...
Aşık olayım istedim o’na,
Gecelerimde, gündüzlerimde, her anımda... Her nefes aldığımda ve; O’ nun her nefes aldığını hissettiğimde. Hep onu düşünmek istedim, Hatta düşünürken, içim yansın istedim... O, hep yanımda olsun istedim. Hep yanımda olsun da; göğsümde dursun istedim. O’ nun, saçlarını koklamak istedim, Hatta saçını koklayayım da; Koklaya, koklaya, okşayayım istedim... Kibar ve narince, şefkatle ve korka-korka Hatta, ayaklarım titreye-titreye istedim... İnan bana ey hayat, Demiştim ki sana, o’nunla hiç sevişmesemde olur diye, Korkardım çünkü, o’nun canını yakarım diye. Korkardım çünkü, bırak sevişmeyi, o’ nunla sevişme hayalinden bile. Tamam biliyorum, O’ ndan çocuklarım olsun da istemiştim yani. Ancak, olabiliyorsa ikiz olsun istedim, e hani ? Hatta söylemiştim, ikizlerin biri oğlan biri kız olsun diye, Biri ona, diğeride, bana benzesin diye... İstedim ki; hatırla ey hayat, senden. Ona benzeyenin kalbi ben, Bana benzeyenin kalbi de o olsun istedim, senden..... Sonsuza kadar içimiz-dışımız bir olsun istedim... Çoluk-çocuk nesiller boyu, aşkımız, hep sürsün istedim... İstedim ki; hatırla ey hayat, !.. O, en çok beni sevsin istedim. Öyle sevsin ki; Ayaklarına uzandığımda, o’ da başımı okşasın. Okşasın da bana sevgisini aktarsın, istedim. O narin elleriyle, ve, şevkatle... Bir öğretmen gibi, sevgiyi o öğretsin istedim ! Öğretsin ki; Artık bende, seni seviyorum, demek istedim... Hem de öyl e seveyim ki; Ulan aşkta neymiş dercesine !.. Aşıklara "ben sevgiyi buldum" diye haykırıp, Onlarla dalga geçercesini. Sevsin beni, hep sevsin, Hem de öyle sevsin ki, istedim. Ama göstermekten de hiç çekinmesin istedim. Ben de o’ nun önünde, arkasında, sağında , solunda; Hatta altında üstünde durmak istedim... Her zaman mağrur ama, o’ na mazlum, Her zaman dim dik ama , o’ na diz çökmek istedim. Başka ne istedim senden hayat hatırlıyor musun ? Hiç birşey !.. Başka hiç bir şey istemedim senden, hayat !.. E bunuda biliyorsun, Ha verdiklerine gelince, hepsi darmadağın!... Orda, burda, şurda biraraya toparlayamadığım. Ulan hayat ! Bu dünyada bunları yapamadın kabul et... Amaaaa gönül defterimde cari hesaba yazdım o’ nu, Bunu da farket!.. Seninle olmadı hayat, bunu bilesin. O’ nu, başka bir hayatım da dahi bulamam, emin misin ? O’ da istiyor benim gibi biliyor musun ? Ararız tüm kainatı. Sana inat toplarız orda yı, burda yı, şurda yı... Neyse hayat! Görürsen söyle o’ na. Her neredeyse, her kiminleyse... Bundan böyle, diğer hayatlarda bekliyorum o ’nu, Hemde hepsi biryerde ! Sen öğrettin bana hayat biliyorum, o beni çok sevmiş !... O ’da söyledi bana hayat biliyorum, o beni hala seviyor !... Kendim de görüyorum hayat biliyorum, o beni hep sevecek !.. Ama şunuda biliyorum hayat, bu ömrümüzde hep böyle geçecek !... Lütfen ey hayat! Görürsen şunu da söyle o’ na! Bana aşkı değil, sevgisini akıtsın . Ama başka hayatlarda , ve ta en başta. Narin elleriyle, ve şevkatle... Sevgiyi öğretsin bana sevgiyi, bir öğretmen gibi! Çünkü ben zaten hep aşığım, şemsi tebrizi gibi... Çok geç olmadan !.. Ahmet BÜYÜKKARACA 08 Temmuz 2020 |