MUTLULUK OTOBÜSÜ!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Yeryüzünde gerçek anlamda mutluluğun standart bir tanımı henüz yapılabilmiş değil, ama bu konuda hemen herkes kendince bir şeyler yazar, çizer, söyler...
Nasıl ki ‘en iyi’ iyinin, ‘en güzel’ güzelin, ‘en çok’ çoğun düşmanıdır, aynı anlayışla ‘en mutlu’ mutluluğu azımsatır ve hırsımızın tutsağı olmaktan kurtulmamızı imkânsız kılar... Ne mutlu yetinmesini bilenlere...
Binmişiz otobüse, çıkmışız yolculuğa
Coşarız her durakta, koşarız mutluluğa; Yeter ki biraz olsun, az ya da çok fark etmez Yürekten dileyenler arzusunu terk etmez... Olmaz gerçek saâdet salt pulla ve parayla Gelmez hakikî bahar bir çiçekle mavalla; İzâfidir tanımı mutluluğun aslında Yakalamak isteyen yanlış yapmaz faslında... Verir gönlüne göre kanaatkârın Allah Halk edilince sebep bulur dârdaki felâh; Elbet vardır hakkımız mutlu olmaya biraz Mutluluk otobüsü seyrüseferde tam gaz... İnmek istesen bile bazen bu mümkün olmaz Mutluluk durağında her umduğun bulunmaz; Varsın, az eksik olsun, yeğdir hiç olmamaktan Huzur bulamaz asla kaçınan paylaşmaktan... Yoktur mutlak formülü, dâim kullan aklını Döndür fırsat bulunca mutluluğun çarkını; Düşmanıdır mutlunun, hiç unutma, en mutlu Kılsın herkesi Allah iyimser ve umutlu... (Adana, 2006) |