3
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
697
Okunma
El’lerinin
dokunduğu hayatları
sindirme derdim
her gün
bir öncekinden
fazla
vücuduma yayılan ad’sız tortular
birikiyor kalbimde
ısrarla üst üste yapışmaya
Göğsümü rahatlatmıyor
derin derin nefes almak
hep boşuna
tenime nüfuz eden
delik deşik bir rüyada kaldım sevdiğim
kesip atmaya kıyamadığım
bir yumrusun
öz’ü mavi
asılı duruyorsun
karın boşluğumda
💫Yıldız💫
Şiirin sahibi
Cevap Yaz