Hasbelkaderİnsan bazen yolunu göremez Var olan ışığını tükettiğinde Ve ayağının altında yanar bir ateş Yürümeye çalışır ya yara bere içinde Girdiğim kuyuya sen nasıl düştün Hasbelkader mi indin karanlığıma Bana maziden bol ışıklı günlerden Bir huzme getirdin yaktın gönlüme Tam umut etmekten vazgeçmişken Aşktan saf ve temiz duygulardan Bana aşkın vucut bulmuş halini anımsatsın Evet o bendim, evet o sendin Bir zamanlar çok deli severdik birbirimizi Bir hazine gibi saklamışız oysa bu deli sevgimizi İyi ki çıktın karşıma, iyi ki sirkeledin bu şiir ağacını Şimdi; Sende alacaksın yüreğimden nasibini Kaderimizden alamadık nasılsa... |
Tebrik ederim.