Ben acıdan inim inim inlerken,
Sen sefanı “sürdüğüne” değdi mi..?
Beni benden duyup kendin dinlerken,
El âlemden “sorduğuna” değdi mi..?

Suretini resimlere çizerken,
Şiirlere mısra mısra yazarken,
Sabrı, aşkın tespihine dizerken,
Umudumu “kırdığına” değdi mi..?

Heyecanla yollarını gözlerken,
Her dakika her saniye özlerken,
Usanmadan cemâlini izlerken,
Uzaklarda “durduğuna” değdi mi..?

Yokluğunda hasretini çekerken,
Toprağına aşk tohumu ekerken,
Vuslat için saatleri beklerken,
Ayrılığa “kurduğuna” değdi mi..?

Onca hır gür, bunca ağız dalaşı,
Amacına ulaştı mı uğraşı,
Bitirmedin şu gereksiz savaşı,
Yüreğimi “yorduğuna” değdi mi..?

Zehir olsa içerdim yâr elinden,
Güvenmişti bu kalp sana derinden,
Sen ki beni en olmadık yerimden,
Silah çekip “vurduğuna” değdi mi..?



Seyyal Tanır