KONDUM GÜLDEN GÜLLERE
Hey be! gönül nettim ben sana sürüp
Saldın garibanı elden ellere Mısralarda beni kederle dürüp Sazıma düşürdün telden tellere Hardayım ben harda kalamam gayrı Ziyan oldu ömrüm düşürdün ayrı Çalınan yılların olmadı hayrı Onca yıl toz oldu yelden yellere Hasımım barışa sahte sevgiye Doldum şu yapmacık yalan övgüye Gülleri dermedim gel hele diye Sen attın yad elde selden sellere Dört duvar arası yoldaşım oldu Yıldız, ay geceler candaşım oldu Dağda öten bülbül sırdaşım oldu Mitin sırtta sürdün belden bellere Karaları giyip aklar giymedim Her dosta güvenip elim vermedim Gelene geçene sofra sermedim Dost dediğim attı çölden çöllere Yakubim dokun şu sazın döşüne Gurban nazlı nazlı şu ötüşüne Bizi sevenlerin o gülüşüne Dertli ötüp kondum gülden güllere. Yakup Köse |