SÜRGÜNDEYİM (675.)
Bir kalem bir kağıt yok mu evinde
Ara sıra mektup yaz yada bir selam Ya bir haber gönder yada kendin gel Gel de hayalimi gerçek kıl artık Nasıl geçti diye sorma zamanı Hiç dinmiyor işte yürekte acı Gel de bir çare bul gönül yarama Öldürecek beni senin bu aşkın Bu can senden ayrı durdu duralı Umutlarım kırık gönlüm yaralı Bu gönlüm acılı sensiz kalalı Boşuna bekleyip durmuşum seni Ellerin yadını mesken mi tuttun Bütün dertlerime sen bir umuttun Kaç sefer ölünür söyle bir günde Yüreğim sürgünde gönlüm sürgünde Fatma Ayten Özgün |