SEN YOKSUN (670.)
Odamda parlayan ışığım söndü
Gözlerimden sağnak sağnak yaşlar süzüldü Bu bana bir ceza mıydı neydi Sen beni şair yaptın amma Yazdığım şiirler kime Sen hiç bir yerde yoksun Oldu mu böyle Ne tuhaf değil mi Peki buna ne demeli Her an aklımdasın Hayal misin gerçek misin Sen nesin söyle Keşke hiç gelmeseydin Boşuna umut vermeseydin Zaten gelişinden belliydi Duruşun misafir gibiydi Gideceğin belliydi Peki benden istediğin neydi Sus konuşma Hiç bir şey söyleme Ne senden ne benden Nede geçmişten Bu bir esintiydi Bahar rüzgarı gibi Vurdu geçti Gün günden düşüyor Ömürler bitiyor Zaman hızla değişiyor Kalbimde hiç bir şey değişmedi Yalnız seni kaybettim Aslında kaybolan sen değildin Umutlarımdı Fatma Ayten Özgün |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...