Bir Yaprağın Düşü'şüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ruhuna korkusuzluk zırhını kuşanıp yola çıkanlara...
Ben yanlış dala çiçeklenen vakitsiz bir yapraktım Anladım... Kopartıp kendimi düşerken dalımdan Sakin akan bir nehre konup Denize kavuşmaktı niyetim Ne gerek vardı kopardığın bu fırtınaya Oysaki yerimi yadırgamaktı sebebim Söylesene peki ya senin Azgın sularla boğuşurken bedenim Ufacık köpüklere sığamazsa nefesim Yolumdan dönecek miydim Ya da savurunca böyle hoyrat Çarptığım dağa taşa yapışınca canım Korkup da kalacak mıydım sandın Evet haklısın aslında korkmaktan korkar insan Çünkü bilinen esaret bilinmez özgürlükten daha güvenlidir Değişir diye düğümlenir ya hep aynı masalın yumağına Bilmez ki hiç neden hep ölüm "seviyorum" diyenden gelir... |