Mihrimah...
Gecenin deminde düşer yağmurlar,
Ruhuma hediye yağan damlalar, Tedrici aşka hasret yar yağmurlar, Hüznümün faslında sırdı Mihrimah... Büyüdü ak güllerin kokusu rahmet, Benliğe sevginle durma zulmet, Gönlü garibana imanla, merhamet, Abdestle namaza durdu Mihrimah.. Nazarında bir pay, aşka hasret mi? Bu bekleyiş, muamma mı? Gaflet mi? Şu Yalan dünya da her şey şöhret mi? Kibir ile gurur vurdu Mihrimah... Aşkın dağı varmış Ferhat olana, Cefa hoş olurmuş imanı olana, Çölde kaybolan Kim, Mecnun olana, Kalbimde yarayı sardı Mihrimah... Düşünce düşüme aşkın cemresi, Minareden yükseldi Ezan sesi, Niyete durdu inananlar zümresi, Nasip Duasına erdi Mihrimah.. Şiir: Sedat KÖSE |