Hüzünlüdür vedalar
Yoldur gider...
Yolu bıraktım. Ben usulca dağın ardında, morlu, sarılı ,kızıllı... batan güne baktım. Kuştur uçar Göç yoluna kuşu bıraktım. Ben uçmakla ilgiliyim daha çok... Hür bir kuş gibi uçmanın, sırrı merakım... Her gonca güldür birgün... Ve güller solar... yasını gülümün , dalında ona meftun bülbüle bıraktım. Neden hüzün veriyor vedalar ? En sevdiğim gülün solduğu gün, İksirini aramaya başladım ölümsüzlüğün. Kaf dağının eteğinde bulursun diyorlar. |
Eskiyor herşey malum..