SEN AĞLAMA...
Lavanta yollamıştım
Almışsın Onu ellerimle Sevgimle yetiştirdim Sana özel Gönlüne uzanan bir el Say sen onu... Yanında olamasam da Toprağımın, tenimin kokusu Gözlerimin ışığı Sevdamın sıcaklığı var onda... Buralar suskun Hayattan el ayak çekilmiş gibi Kelebekler ölmüş İçimde dağ büyüklüğünde Dertler yığını Türküler inatla diyor Dumanlı başımdan git Pazar!.. Çayımı yudumluyor efkarım İçimde sızı Aklımda kütü düşler bazı bazı Geçecek mi bu yalnızlıklar Dinecek mi sızılar Küskünüm hayata, kadere Nefesimde tıkanmalar... Bahçemde papatyalar vardı ya Kurumaya yüz tuttular Hayat onlara bitti Sıra bana mı geliyor Delice sorular Usumu bilsen nasıl kemiriyor İki damla yaş Bırakıp gidiyorum Sen ağlama!.. Zafer Direniş ... 21 haziran 2020 Pazar KARABULUT |