HAYAL BAHÇEM
HAYAL BAHÇEM
Hayal bahçem benim gonca gülümü Kavurdu samyeli gibi yâr beni Yıllarca uzattım sevgil kolumu Kırıp yaktı acımadan yâr beni Canım dedim canımı verdim eline Misafir oldu ruhum gönül evine Unuttunmu hayallerimiz nerede Uçup gitti acımadan yâr beni Çekti gitti benden hasret yoluna Kaldım bende yalnız özlem yurdunda Kara gözleriyle beni kuytuya Attı gitti acımadan yâr beni Birgün olsun vaz geçmedim sevmekten Sevgi büyüttüm emekle yürekten Ne kazandın sevgimizi kesmekten Kurban etti acımadan yâr beni Gerek yoktu böyle bunca yalana Alıştırmasaydın keşke yanına Arkadaş dost yârim olmuştun bana Silip gitti acımadan yâr beni Kırklar dağı bakar oldum karşımda Gürbüz’ü de al Allahım yanına Mutlu olsun hayal bahçem dünyada Mecnun etti acımadan yâr beni H.Gürbüz. |