İÇLİ İÇLİ ASILDIKipe serdim ortalık yerde çırçıplak döküp saçtığın öksüz kelimeleri öyle mahsun boyunlarını büktüler ki öyle içli içli terkedilmişliği silkelediler ki içlerine girip yitik kimsesizliğime kimse aradım öyle ıslak öyle soğuk bir yokluk ki nemli göz pınarları aktı kurumadan astım ben beni de içimde ki seni de ne kolum tutabildi öksüz harflerini ne adımlarım yürüdü yetim kimsesizliğimin üzerinden bir ipe yan yana asıldık tensiz bedensiz İçli içli Sibel Karagöz |