GİT

Sen şu an geçmişi düşünsen de
Ellerin avuçlarımda sanma hala
Kork insanların gazabından
Ve bir bardak dolusu hiçlik doldur bana

Hiç yaşanmamışları yaşamış olup
İlk gördüğü yoldan gidenler gibi git buralardan
Bırak bu şehri bana kalsın
Acılarla kalsın git.

Akşam karanlığı çöksün yüzlere
Bitti ve gitti uzaklara diyeyim git buralardan
Bu şehir bana kalsın çabuk ol hadi yoksa
Sarılacağım sımsıkı boynuna

Kal diyeceğim ve kendimi bitireceğim
Git buralardan yürüdüğümüz yolları yalnız yürüyeyim
Kokunu özleyeyim, kaldırımlar sallandığın salıncak
İlk öpücüğü kondurduğun köşe başı
Bende kalsın onlarda

Git beni de al git yanın sıra demeyeceğim
Kopardığın parçaları bırak öyle git
Bekle biraz karanlık olsun bari
Yüzün silikleşsin beynimde
Yoksa kalır mı ki bir yerlerde

Git her şeyin bittiğini belgelemek istiyor isen
Kal demeyeceğim
Biliyorsun zerresini ve zelzelesini yüreğimin
Kal dersem ölümüm olur git
Sadece seni seven bir kalp var bunu bil yeter
Ama sen yinede git
Kimi sevgiler kimi sevilenleri boğarmış derler

İşte sevdim mi bazen boğuyor kendini
Ne kadar akşam karanlığı çöksün desem de
Çökmüş zifiri karanlıklar çöksün istesem de
Kalacak yüzün kendi yüzüm gibi beynimde
Biten aşklar nasıl yer eder ise gönlünde
Dönmemek üzere giden sevgilinin
Teninin kokusu ve yüzü kalır beyinde
ip uçlarıdır bir nevi sevgiliye giden

Git dedim hep . git hiç bir şey söylemeden
Binbir mana çıkar her bir heceden
çok zor mu yapacağın
kal deseydim gideceğinden korktum
git beyaz bir güvercin kanatlarının çırpışıyla
Av .H. Osman Özülkü 14.05.2006