Üşürsün
Sensiz
Hiçlik Ve kızıllık tüten yanaklarından çözülme uzanır gözlerime Bahar çocuk yüzüyle yasa Rüzgar sorgusuz uykuya durur Yine soğuk Yine kar Yine üşür ellerin Üşürsün Gidersin Sessiz kanatlı kuşlar mı eşlik eden bulutlarla Issızlığı mı yoklar kalabalık Yumuşak saydam elleriyle Yokluğunu mu büyütür bende Ben üşürüm Sen kaçsan kahverengi sözcüklerden kim duyar Her adımında çiğnenen kanlı et parçasının onulmaz ritmini Adem’den mi kalan ne O günah ikimizde Seni bağışladı Tanrı Beni de..ky |