Tuz Olur Gider
Dağdaki kayada, taşta eriyor...
Bu dünyada bir gün buz olur gider. MEVLA’m bize zaman, mühlet veriyor... Aklolan hayırda duz olur gider. Zaman bedenleri şişlediğinde ! Bedenler gençliği kişlediğinde ! Hasret yüreklere işlediğinde... Ağustosun bağrı kuz olur gider. Aslında insanın hepsi de bayar... Amma ki sonradan kaçıyor ayar. Biraz fikri olan iyilik yayar... Yoksa ömür ezik muz olur gider. Cumali sınavda kim ki erine, şeytan saray diker onun ser’ine, Böyleleri şifa, merhem yerine... Yara’nın üstünde tuz olur gider. Duz: Dikici, diken. Kuz: gölgede kalan taraf. Bayar: saygın, soylu kimse. |