İNSAN
Her gün yeni bir şey öğrenir insan,
Her gün unutur dün öğrendiklerini. Emre rağmen okumaz yazmaz insan, Konuşur ağız dolusu bilip bilmediğini. İmkan denizinde yokluğa boğulur insan, Kendinden bilir varlığın sermayesini. Gerçeğe değil sahteye meyleder insan, Dosdoğru yolda bile şaşırır çizgisini. Doğar büyür, iyi kötü yaşar ve ölür insan, Pişmanlıklarla doldurur sonuçta heybesini. İnsan! Gör de inanma, gülümse, sen öyle san, Elbet anlaşılacak hesapta insanlığının ederi! |