Gözyaşlarımın Islaklığında İklimler Değişiyor
zamanla her şey yok oluyor
günlere sarılıp gözyaşlarımın ıslaklığında iklimler değişiyor sen değişiyorsun ben değişiyorum güneş eskisi gibi parlamıyor gözlerinde yüzünün rengine gülümseyen bakışım gözlerimde siliniyor sözlerin yankılanıyor dün gibi kulaklarımda sesinin akışı nehir kenarında mutluluğumuz suya karışıyor geleceğimiz karanlığın kapısında ellerim üşüyor sen üşüyorsun ben üşüyorum yokluğumuz tenimde karanlığın gölgesine sığınıyoruz dışarıda sonsuza güneş parlıyor yokluğumuz tenimde kaybolan günlere sorgulanıyoruz...27.05.2020 güre |
Hüzünlü bir şiir...
Sağolun...