OĞLUMA MEKTUP 1
Sen bilemessin benim yanımdaki yerini
Kimse alamaz benden sana olan sevgini Bilirmisin senin için çarpan babanın kalbini Siliverdin sanki unutulmaz olan derdini Bir gün oldu cennete bir evlat verdim Hergün için için kendimi yerdim Ben asla onsuz yapamam derdim Bir baktım bir anda asker oluverdim Haber geldi asker ocağında Çocuğun olacak bahar ayında Kız mı, oğlan mı derken aslında Ne önemi var sağlıklı olsunda Askerde günler geçmiyor derken Geçmişin acıları beyni tırmalarken Senin geleceğin günleri sayarken Gene oldu çocuklar iki , birken Sevinç hüzün bir arada geliverdi Annem mustafa geldi deyiverdi O an içimden birşeyler eriyiverdi Ebe raziye seni kucağıma veriverdi Kucağımda senin küçük bedenin Gözümün önünde cemali rahmetlinin Hasretinden yanmışım onun özleminin Bebeğimiz diye haykıran kızımın sesinin Çınlamasını kulağımda hisseder irkilirim Evlat acını daha çok hala hissederim Evlat kıymetini herkesten çok bilirim Benim sermaye evlatlarımdır derim Sen bilirmisin kolunun çatladığında İp atlarken gözünün morardığında Bisiklet binerken ayağının yarıldığında Bilemezsin açtığı yarayı babanın bağrında Üzülmez mi? Sanırsın derin uykunu bölerken Meraktan çatlarım senin yolunu gözlerken Yanarım sen ağlarken haz duyarım gülerken Sen belki farkında değilsin ben seni severken Temmuz;2008 |
Evet bu sermayeye değer biçilemedi henüz.
Tebrikler.Evladını seven tüm evlatları sever.Seven yüreğinizi kutluyorum.