İblis kimdir, türevini soranlar,
Tanrıları çok olanlar zor anlar.

Tedbir ve takdiri çizmiş mimarım,
Hakîm-i Rahîm’i düşün Ömer’im

Salavat getir menziline gir;
“Kişi sevdiğiyle beraberdir”.

Bu günü hesapla, dünlerine yan;
Gücü güçsüzlere kullanmıyorsan.

Peygamberi meşrep hür;
Merhamet yol, üsluptur.

Feryatlara sağır hodgam ne anlar,
Buğzu taşıyamaz, dilsiz şeytanlar.

Çözülecek kirli düğüm;
Müslümanım ve güçlüğüm!

Ümmet kin tufanı ya şaşı gerek;
Veyahut her eve Necaşi gerek!

Ortalık nifak kokuyor,
Dağ dere kibir akıyor.

Yiyin için tepişin, yaşam bu ise eğer,
Yiyin için tepişin o zaman buna değer.

Gizlenivermişler, postlara tek tek,
Cehennem var yâ hem, şükretmek gerek.

Kulluğun Allah’sa vicdanın hürdür,
Yok, şayet dünyaysa nefsini ürdür.

Sanma seni yaşatacak hilendir,
"Allah işitendir, Allah bilendir"!

Dantelli yastıklar, uykuya süstü,
Lambalar gaz fitil insan dürüstü.

Sabret aklet düşün yaz;
Hiçbir şey gizli kalmaz.

Nâz niyâz mektuptur yârene cuma,
Duâ çiçeğidir cânana cuma.

Acıdan beslenir bazı enikler,
Oyuncaklarıdır cephanelikler.

İnşirah duâ da ruhumda sızı,
Lütfeyle Allah’ım affeyle bizi.

İslâm ciddiyettir er oğlu ere,
Erliğin mihengi meşveret şûra.

Tavâfı karışık bir hacısın sen,
Musibet Allah’tan aracısın sen.

Vallâhi ölüm var, bir nefes ırak,
Bu kadar yalana kine ne gerek.

İbadettir göz nurudur teriniz;
Terinizdir sizin karakteriniz.

Kizb ehli korkaktır korkusu çoktur,
"Dosdoğru" olana, endişe yoktur.

Fıtratın alnına fısk tutturdular,
Gülümsememizi unutturdular.

Eşrefi mahlûkat her insan değil;
Kimi ins’ten öte, kimi pek câhil.

Aklet, "ben"i sevmez benim imanım,
Gaflet, ben daha iyi Müslümanım.

Oku aklet düşün tevekkül sabret,
Tanrıları bırak, bir tek O’nu Rab et.

Yalandan doğru derilmez,
Soysuza asâlet sorulmaz.

Edep nerenizde ahlak neyiniz,
Fıtratı çiğneyip çemkirmeyiniz.

Lezzet payitahtı ağızda damak,
Dilin hakikati, hakkı susmamak.

Şuur tarlasını hergetmiş Henri,
Ben Allah diyorum, o ise Tanrı.

Görün kalp vicdanı görmemek âhtır,
Görmeyin gafiller, gören Allah’tır.

Küstah bakışlarım beşliyor bazen,
Kalbim ben kafam ölüm ve mizân.

Bir damlacık gözyaşın, yoksa kendini ara,
"Ürpermeyen gönüller" mertek olmaz mezara.

Kalemim pek keskin vicdani hürüm;
Ne akılsız avam, ne de meşhurum.

Ahlâk dinin temeli eşref eder beşeri,
Zina fâiz ırkçılık kavimlerin mahşeri.

Hakkın hammaddesi haramı rettir,
Ahlaksız her toplum şer musibettir.

Benim Allah’ım vardır deyin,
"Gevşemeyin hüzünlenmeyin".

Müslümanız hem madem kin nefretten beriyiz,
Uhuvvet süvarisi, sulh sükûnet eriyiz.

Dili hakka bağla sımsıkı sıktır,
Hakkı unutkanlık münafıklıktır.

Kahpe düzen her köşede bir izm var,
Nerde vahşet orda Siyonizm var.

Geceme dökülür rengi hilâlin,
Siyahı olsaydım köle Bilâl’in.

Vecdin giysisidir seher parkası;
Sıdkın âşk hâlidir Veys’in hırkası.

Bütün Şaronların dehşeti kabir,
Kabrin mahşeridir mazlumda sabır.

Şerre döner dürtüleri tetikler,
Müsebbibi şerrin alkışmatikler.

Başka şey demeyin feleğe hele,
Şimdi vakit insan vakti, rastgele.

Ya râb lütfet helâlinden bir hurma,
İftarlarım kul hakkıyla açtırma.

Asrın istilası, bühtan fısk şer var,
Çetin bir imtihan şükür mahşer var.

Ölüler ağlamaz, yalancı gülmez,
Şöhret müptelası erdemi bilmez .

Hakikat harlarım, dil ucu yarım,
Şuur ambargosu haykırışlarım.

Âh üslup, kim kıydı sana kim,
Boğulduk nefretten nitekim!

Sabır kulun Hira’sıdır,
“Oruç sabrın yarısıdır.”

Hakkın hizmetkârı halkının malı,
Şâir mısra mısra ahlâk yapmalı.

Gülde tomurcuk yok bülbülde de zâr,
Vücudum yanıyor estikçe rüzgâr.

Secdeli hodgamlar itikata set,
Yâr Rab imanımı muhafaza et!

Şâir söz pazarı haline koştu,
Vardı siyaset ishaline düştü.

Din ahlâktır, din adalet din emek,
Ne güzeldir yaşayarak dinlemek.

Yalan, felâkettir haramdır ahtır,
Hele ramazanda başka günahtır.

İfratın merhalesi felaketlere kuyu,
Yeter artık gel gayrı, neredesin sağduyu.

Şükür, umutsuzlukları rettir,
Tevekkül tükenmeyen servettir.

Yalan bazen İblis, bazen bir ittir,
Yalansız yaşamak âşk keramettir.

Futbol her eve put, fetvabaz Terim,
Taşları yağmadı henüz göklerin !

Yalağı görünce, kelpler azarlar,
Azgınlarla dolu bütün mezarlar.

Ben ezanla doğdum ezanla gülüm,
Ezansız vatan mı, lâl olsun dilim.

Helâl coğrafyası alın terinden,
Öperim nasırlı pak ellerinden.

Müjdelenmiş övülmüşsün özelsin,
Ey şehidim sen ne kadar güzelsin.

Ubudiyet mikyasından ne anlar,
Rabbe değil; kula köle olanlar.

Hangi dinde şu bizde ki anane,
Diyemem ki bayram varmış bana ne.

İffet fıtrat uymak haktır,
Edepsize rahmet yoktur.

Siyonist beslemeler davacı tende ilik.
Alçaklıklar zirvede, kahrola taklitçilik.

Şiir şuurhanem yalnızlık payım,
Bozkır tenhalığı konforundayım.

Büyüklüğün mikyasından ne anlar,
Tekebbür deresinde boğulanlar.

Şu şöyleydi diyemem dile zulüm var,
Ölü eti yiyemem, mâdem ölüm var.

Dünya yolcu yol rüya, birkaç lokma birkaç tur,
Hayatta iken ölmek, insanlara mahsustur.

Ahlâktır ahittir, ahde vefâ din,
Ahlâkla birlikte Kur’an öğretin.

Sadist mahluklara dünya bir yular,
Tepiştikçe boğar, boynuna dolar.

Akletmek zor iştir fıtrat hâlidir,
Uyartır, cezasız kalmamalıdır(!)

Doğruluk bir ordu yıkılmaz hattır,
Akletmek savaştır harptır cihattır.

Şehâdet giyindi, ölmedi Mursi;
Sefil coğrafyaya hakikat dersi!

İstikâmet haktır gayriyi tutma,
Mizânı hıfzeyle, O’nu unutma.

Oku aklet haykır yaz, hak söz susuza ırmak,
Susanda namus olmaz, zor sanattır haykırmak.

Rızık alın teri el emeğidir
Fâiz câhiliye geleneğidir.

Kul hakkı ihânet silinmeyen suç,
Bir ömür ciddiyet, süresiz oruç.

Ya Rab beni nihayetsiz nâs eyle,
Hâl dilimi hakikate ses eyle.

Diş tutmuyor bilediğin testeren,
Hayırı şer, şerri hayır gösteren.

İblis emâresi, kalpteki "ben"ler,
Şeytanın ins yüzü kibirlenenler.

Ne göklerde kartal ne balda arı,
Hakkı nakşetmektir gerçek başarı.

O’na hürmetsizlik, alınlara kir,
Kalbin ölümüne yeter kin kibir.

Hüsn-ü kabul görür fısk-i baniler;
Seccade kirleten ins zebaniler.

Ata semer vurduk, eşeğe eğer,
Hızır zannetmiştik hınzırmış meğer.

Vicdanı yitirmiş gelmiş her gelen,
Günü hırs boğuyor şehri gökdelen.

Haktan yana "tarafkirlik" hak,
Gayrisi gayyadır muhakkak.

Başıboş mu fay hatları gel hele,
Ne olâ ki; hışma geldi zelzele.

Baykuşlara bülbül nergislere gül;
Musibetperestler, gül diyorlar gül.

İffet yoksa, tesettürde âr olmaz,
Her leylâdan saadetli yâr olmaz.

Sokak bana vicdan nerde soruyor,
Düşündükçe dudaklarım kuruyor.

O var tasalanma ne diyor âyet;
"Yaratan yolunu gösterir elbet".

Cennet ebedi âlem, vaktin pahası yoktur,
Ölüm kabir mahşer var, tekrar dahası yoktur.

Dudaklarım ateş, yanışı demdir,
Olsam da mustarip sükût merhemdir

Kemiği fazladır kuduran itin,
Temsil maskesidir zekâ ifritin.

Neden dağınıklık kahreden soru,
Allah’ım ümmeti toparla koru.

Hodgam nedir kim tevâzu kim ene;
Kavgalarım kaypaklarla, kime ne!

İnsanlık namına kaçarım "ins"ten,
İnsanlık yürüyen taştan kabristan.

Az konuşmak aşka niyettir,
Çok okumak medeniyettir.

İhkakı hak elzem fikriyatı hak,
Şairin izzeti, hakkı haykırmak.

Samimiyet aşktır aşkın tuğudur,
Secdenin riyasız yolculuğudur.

Alışkanlıklara, feryadım va’zım,
Vicdanı zonklatan şairler lazım.

Sizin yolunuzdan sapıyorum,
Şükür ben Allah’a tapıyorum.

Nâz niyâz mektuptur yârene cuma,
Vuslat çiçeğidir varana cuma.

Dili bozuk yüzü maske elde saz,
Vatan aşktır hamasete katılmaz!

"Ben" diyenlerin kalbi et kalır,
Mansıplar gider musibet kalır.

Küs değilim size, kırgında değil,
Mizana bıraktım mizân var cahil.

Ehl-i dalâletin sırtında eyer,
Hızır zannetmişiz hınzırmış meğer.

Yularlı avurtlar s/övgüye nefer,
Ahlak secdede mi günde beş sefer.

İnsan kimdir dava nedir ne anlar,
Urba için ukbasını satanlar.

Ağzın bozuk hayalin yok düş’ün az,
Perdeyi aç, oku aklet düşün az.

Namazın erkânı ahlaktan geçer,
Ahlaksızda namaz çok şeye duçar.

Fıtratına ram ol, hakikati seç;
İzzet hakikattir kazanır er geç.

Hak demezse âlimler fitne ehli beladır,
Tağutlara borazan, yalana müpteladır.

Nemelâzımcılık kabul etmez din,
Ömer’i olunuz İslâmiyet’in.

Dilin hak diyorsa insansın varsın,
Ahlâkının büyüklüğü kadarsın.

Hukuk her cana vardır,
Reddeden canavardır.

Kezibe boyanır, gerçeği saklar,
Merhameti boğazlıyan alçaklar.

Mahşere koşuyoruz hızla,
Gücüm yorgunluğumdan fazla.

Siyaset iş edildi,
İlham iğdiş edildi.

Ne gönül bıraktı ne temiz vaha,
Bize şivan düştü, size kahkaha.

Yalanlar ifşalar, duy beni bala,
Ehven-i şer artık şere müptela.

Tebessüm mevt, mısralarım dile gam;
Arsızlara aşk şiiri yazamam.

Hakikat buğz dolu methiye değil;
Susanlar insandan sayılmaz oğul

Bütün köşe bucak; kin ıstırap gam,
Tek gerçek teselli, sabır ve zaman.

Maşanın ucusun, yeter artık dur,
“Allah dostlarına ye’s korku yoktur”

Ehl-i riyakârsınız büyük divana,
“Sizin dininiz size benimki bana.”

İslam irşad ister ifsadı değil,
Nifak kayıranı dinleme oğul.

Tevekkül sabır va’z cevapsız sorum,
Sabrın sadırında düşünüyorum.

Serde ahlâk yoksa ibadet sahte,
Akledip görmemek ihanet ahte.

Doğru konuş vicdan yor,
Dava demek çok zordur.

Hakkı va’zeyleyip batılı tuttun,
Ey efendi, bizi ne çok uyuttun.

Teri toprak kokar kalemim pulluk,
Kulun kokuşudur kullara kulluk.

Büyüklük tevazu kulluğa niyet,
Nefsini irşattır erdem haysiyet.

Cerbezeyi bırak düşün ağla yan,
Bu gidiş nereye sen nasıl insan!

Hayat tefrikasız hedefe varış,
Ahlaklı cesur ve adil bir duruş.

Ol derse oluverir, şanındandır O’na has,
Her şey O’nun mülküdür, afâkidir ihtiras.

Şuur kin kıskacında, otur ağla yan,
Muhafazakârlığa sığma Müslüman.

Rızka kefil, helâl pişe,
O var madem yok endişe.

Ölüm ertesinde müjdeler vardır,
Farkına varanlar pek bahtiyardır.

Kampüste bir başka şu ezan sesi,
Sevdaya salıyor hemen herkesi.

Zinalar birliktelik, evlilikler suç,
Menfezler cenin dolu kıyı bucak piç.

Her şey pişmanlıktır oku aklet ve seç,
“İnsan hüsrandadır” salih amel hariç.

Edipler edep bilmez, maarifte kaygı yok,
Zerre miktarı duygu bir atımlık saygı yok.

Anlamsız çokluklaradır salığım,
Yalnızlıklar dostum kalabalığım.

Şehitlerim haykırıyor âh ne gam,
Kahrım büyük, ötesini yazamam.

Sabır ve metanet dedimse şayet,
Kısasta hayat var buyurmuş âyet!

Hakikatli kalbe hayret gerekir;
İnsan olmak için gayret gerekir.

Lânet okuyacak mezar taşınız,
Yaşattıklarınızı yaşıyasınız.

Din kisveli palyaço dilinden düşmez Hira,
Avurdu müstemleke, yalan dolan iftira.

Ölçüsünü almak için bir insana makam verin,
Erteleyip beklemeden, yürüyüşü nasıl görün.

Ben ben gürültüsü zonklatır herdem,
Bilmek irfân ister, had bilmek erdem.

Hak yazmayan kalemin satılığı katidir,
Her kim olursa olsun, sahibinin itidir.

İsmimi düşündüm, atamam riske,
İman kabul etmez amelde maske.

Vicdanın makesi, zulmeti terktir,
Zulmüyle haşrolan geberecektir.

Adavet hırs inat, paye ve nişan,
Kardeşlik mevt oldu gayri perişan.

O kadar çirkin ki bu devir oğul;
Ne Müslüman belli ne gâvur oğul.

Günler uzadıkça büyüdü sızım,
Öldüm gurbetinde ben hep cansızım.

Hep acı hep imtihan bir beyit iki satır,
İmtihanın zorluğu, hakikati kavratır.

Beygirin mekânı ahır otluktur,
Câhile tevâzu donkişotluktur.

Kavganız hep doğruluksa tutunuz,
Doğru yoksa çoğalmıştır putunuz.

Katedral da değil çalınan çanlar,
Bölük bölük en ön safta şeytanlar.

Alın teri suskun para borsada,
Helal para artık karaborsada.

Ocağı dağıla tuzak kuranların,
Evde hanımlığı unutturanların.

Kâbe ağlaşıyor bu hâl nicedir,
Virüsü yaratan şanı yücedir.

Madem insan fâni istiğfar haktır,
Nasûh’a koşanlar kurtulacaktır.

İnsanlık nerede her taraf ağıl,
Dehşet sabr birikti O bizle oğul.

“İslam güzel ahlaktır” takva kulun zaferi,
İzzetin affın haktır, kulun eyle Ömer’i.

Dünya debeliyor virüs ağında,
Zulmün doruğunda şirk batağında.

Camiler secdesiz bürünmüş kara,
Mahsun Kâbem saldın beni efkâra.

Ellere su gerek alınlara âr,
Kalplerin ihyâsı tevbe istiğfar.

Tedbire uymazsan akıbet harap,
Ferâset lütfeyle, aklettir yâ Rab!

Gün bugün dem bu dem an bu andır,
Hesap mizân gerçek, dünya yalandır.

Sabır zorluk değil kemiren beni,
Ahlâkî çöküşün suskun düzeni.

Sabreyle mihnet etme, vesilesi erzak var,
Gayret eyle şükreyle seni bilen Rezzâk var.

Bir damla kan pıhtısı,üç beş nefes bir cenin,
Kibir gurur gösteriş, canı çıka ’hep ben’in.

Musibet ilâhi, dertlenmek gerek,
Dert yoksa duâlar boşuna kürek.

Kul hakkı zehirdir, zehirden baldır,
Hesabı pek dehşet tevbe hayaldır.

Kalpten kalbe inlemeli ağuşlar,
O tevvaptır, günahları bağışlar.

Vicdanlara izzet zihne ter lazım,
Kizbi yok edecek bir sefer lazım.

Ezelden ebede eğri ve doğru,
Hâl ile hûş olur doğruya çağrı.

Marifet odur ki helâllik almak,
Tevbeyle ebedi uyuyakalmak.

Bir mezar kazınız bembeyaz kardan,
Gitmek istiyorum ben buralardan.

Güce dayanınız, güç veren güce,
O çok merhametli ve O pek yüce.

Akletmeyen adam mı, sığır türü mandadır,
Adamlık hakikatte; hakikat imandadır.

Şifa sara rengârenk, seyreylerken semayı,
Büyük sınav büyük cenk; yâ Rab lütfet cumayı.

Geceyle ağlaşsak yakarsak yâre;
Ne kadar yalnızsın âh be minare.

İnşirâh ver Allah’ım! Şirâzesiz bu sızı,
Belâlara doymuyor namussuzu arsızı.

Kuşkusuz fitnesin sabır diyorum,
Elleri Rabb’ime kaldırıyorum.

Câmiler kapalı, bekler boş tabut,
Cürmümüz pek büyük Affetsin Mâbut.

Kâbe kovar ölümlüyse putunuz;
Varsa şâyet; beyninizi tutunuz!

İslâm irşâd ister, ifsadı değil,
Nifak höyküreni dinleme oğul.

Kulluğa sığınıp; elim açarım,
Kendime koşarım ben’den kaçarım.

Kalbi yakarışla arz eyle yâra,
Şifâ inşirâhı, Rabb’ inde ara.

Süfyan kim insan ne fikret aklet seç,
"İnsanlık hüsranda" insanlar hariç.

Asrı fesat boğdu, hırs güne perde,
Ben yazmaktan yorgun kelimelerde.

Ey azamet sahibi! Biz mahlûkuz Hâlık sen,
"Helak etme Allah’ım beyinsizler yüzünden."

Bütün insanlığa ulaşıp tek tek,
Üzüntülerini paylaşmak gerek.

Kimine âfetler selâmet kârdır,
"İmtihan içinde imtihan vardır."

Ahlâkı öğütler aklet eğil der,
Ve İslâm s/affettir nefret değildir.

Bize merhamet et! Sendedir necat,
Kâbe reddediyor, söze ne hâcet...

Musibet imtihan, hayıra hattır,
“Nefsle mücâdele büyük cihattır.”

Ve yerlerde sürünüyor sürümüz;
Sabır tevekkül ve tefekkürümüz.

Olur mu bilmem ki zulmün kazası,
Galiba bu ceza asrın cezası...

Kaybettik ne varsa, tek kalan ezân,
Secdesiz mabetler öksüz ramazan.

Takvâ izzet verir ve arınızı;
Şahsiyetli duruş vakarınızı.

Dosdoğru ol Hakk’a eğil,
"Hak hileye muhtaç değil."

Katırdan at olmaz, câhilden ermiş,
Abtallar kendini abd zannedermiş.

Kimi aldattın sen, bekliyor lahit,
Hâkimin kendisi mizânda şahit.

Sabır ve tevekkül bu bendeki gam,
Rabbime arzeder, kula sızlanmam.

Dostun çok olmalı düşmanların az,
Düşmanı olmayan adam sayılmaz.

Değerler menfaat Kisra’cı âlem,
Helâl rızk ışıldar imân meşâlem.

Din imân değildir; tapındığın put,
Bir sineğe mağlup olmuştu Nemrut.

Sabır teslimiyet sonsuzluğa el,
İmân bir lutuftur imtihân bedel.

Hüsn-ü edep ile dil olâ hâmi,
Lâtif bir sirette ol Molla Câmî.

Ene yalan riyâ, reddetmiş dinim,
Sen hep konuştukça ben hep hırçınım.

Yâ Râb bizi secdelerle buluştur,
Tez zamanda selâmete ulaştır...

O gün sadıkhane kefen kalır tek,
Sonsuzluğu düşün sonu görerek.

Yer gök tefekküre koşar bu ayda,
Bedbahtsam gafilsem körsem ne fayda.

Musibet ahvâlin malüm atıdır,
Üslubum çok şeyin malûmatıdır.

Lezzeti ölçüsüz çalışıp hak et,
Ebediyet derdin varsa infâk et.

İsmim teberrüken verilen haktır,
Hakkı savunmayan şâir alçaktır!

Rızkı veren Allah, kimse tutamaz,
Allah’tan korkanı kul korkutamaz.

Şu fânî dünyâda sanmayın hürsünüz,
"Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz.”

Mal mülke tutuştu kazandım sandı,
Bir metre bez bir merteğe dayandı.

Sabır örüverip; hüznü yamadım,
Namaz kılıp yattım uyuyamadım.

Kâbe yasak cami ıssız sokak boş,
Beyinler ot beyinler put ve sarhoş.

Yeise yer yoktur, çıksa da canım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Rab değil abdsın sen, nedir niyetin,
Kibrin kinin riyân enaniyetin!..

Kur’an’ın mihengiyle insanları sayalım,
İtikatı zorlayıp; "ilâh"laştırmayalım.

Akşam teravih var sabah ezanım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Hak hakikat çığlığıyım kul adem,
Umum mânâ ismimdedir ifadem.

Duamız yok ise; neylesin bizi,
Rabbim salihlerden eylesin bizi.

Acı merhamet et, aciz abdiz biz,
Sana kulluk eder Senden dileriz.

Ezanla doğmuşum ezânla ölüm,
Ezansız vatan mı, lâl olsun dilim.

Mirâcıdır namaz kulun,
"Oruç tutun sıhhat bulun."

Vücut sermayeni kurtlar yiyecek;
O gün önemi yok kim ne diyecek.

Hayâ muhafaza, Sâre adındır,
İffeti dert eden kadın kadındır.

Kitap yazıp, kapağına gül serper,
İrfân yamuk âmentüden bihaber.

Din alınır satılır düşünmeyen çok ise;
Şefaatçi bekleme, sâlih âmel yok ise.

Sağı, solu, avam, ârif densizi,
Allah için seviyorum ben sizi.

İsrafsız iftarlar cihet-i tattır,
İsraf fıtrat değil israf ifrattır.

Müslümana bühtan kinden çıkmıştır,
Kâfir diyen fasık dinden çıkmıştır.

İbret almak gerek baktıkça nete,
Peçe takıvermiş bütün sosyete.

Dünya fâni, yokluğunda farkettim,
Ben hep seni düşündükçe şükrettim.

Mahşeri hesapla, dünlerine yan;
Gücü güçsüzlere kullanmıyorsan.

İki damla yaşla secde kârımız
Ezân hüzün dolu mektuplarımız.

Sokaklar duyarsız, şakaklar kirdir,
Gücüm ve cephanem birkaç şiirdir.

Kovdu koronayla kovdu yeryüzü,
Sabun temizler mi bizdeki yüzü.

İçimde iklimin sükûneti var,
Sanki huşû giymiş bütün veralar.

Gözü yaşlı anneyi ayırırsan baladan,
Gazaplar katmerleşir kaçamazsın belâdan.

Kin ihtiras nifak neden,
Yanıkyan mı yoksa deden.

Ellerim duâda, ruhumda sızı,
Lütfeyle Allah’ım affeyle bizi.

Yeise yer yoktur, çıksa da canım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Akşam terâvih var sabah ezânım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Yalan felâkettir haramdır ahtır,
Hele ramazanda başka günahtır.

Hakikatin sadasıdır hür,
Şiir tefekkür örgüsüdür.

Bilmemki olur mu oruçlar kabul;
Haysiyet pek ucuz gösteriş sebil.

Kovit denen görünmeyen bu böcek,
Vazifesi biter bitmez gidecek.

Kovit bazen Nemrutlara bir sinek,
Bazen Nuh’a gemi Miraç’ta binek.

Hayat nefs ile cihat, ruhun nefsle savaşı,
Hodgamdır sulh olunmaz ezilmelidir başı.

Dilin arsızlığı kalbin pasıdır,
Oruç insanlığın tutulmasıdır.

Tersiz sermayeler eşeklik nala,
Dilin harcı çüş demektir aptala.

Alnı seccadede şefkati yoktur,
Şevkat bilmeyenin alnı bozuktur.

Sen her şeye kâdir bilirsin âhım,
Ümmeti fesattan koru Allah’ım.

Kurak gönlümüzü ölüyü sağı,
Islatsın Allah’ım aşk sağanağı.

Cumasız teravihsiz ve mahsun
Bırakıp nereye gidiyorsun

Hoşgeldin demeden başladı hazan;
Bir daha ya kısmet şehr-i ramazan.

Azap gazap mizân dinden ne anlar;
Kârûn sofrasında iftar açanlar.

Hangarlarda uçak cadde ıssız pist,
Cami mescit mahzun binalar faşist.

Ne yokuz biz ne varız,
Bir nefeslik kadarız.

İki damla yaş ve secde kârımız,
Duâ hüzün dolu mektuplarımız.

Dilde irfân, sevdalarda aşk yoktu,
Vicdan öldü şuur çöktü tuz koktu.

Suskunluğum hakikati hitaptır,
Yazdıklarım taasupsuz kitaptır.

Vicdan hikmet gaye taşır mı rezil
Neredesin üstadım, âh Necip Fazıl

Delâlet dehşetli, batıla ehil,
Edipler edepsiz alimler cahil.

Ey ehli hakikat buğz mu varımız,
Gayya’ ya binektir sustuklarımız.

Fitne tuzak riya olan aksızdır,
Bazı tevbeler var olanaksızdır.

Bir yanım Türkistan Hicaz bir yanım
Selamünaleyküm cennet vatanım.

Ölüm ertesinde müjdeler vardır,
Farkına varanlar pek bahtiyardır.

Kalbim kilim gibi yaklaştı cuma,
Allah bilir neler girmez uykuma.

Beşikten mezara ne varsa yalan,
Bir hüzünlü resim geriye kalan.

Kem gözler seçemez karayı akı,
Kalbin mahsulüdür bakış ahlâkı.