Bugün 23 Mayıs canım anamın ölüm yıl dönümü, aynı zamanda
değerli eşimin doğum günü ve birde bu yıl bayram arefesi :)
O halde ikisine armağan olsun bu şiir ve tüm seven kalplere

Seneyi devriyesi ölümünün can anam.
Bu sene hasretine yenileri eklendi.
Köroğluyla ayvazız, benimle hanım anam.
Dünyanın üzerine bir mikrop çöreklendi.

Bayram gelmiş neyleyim, bıçak kesti dilleri.
Evlatlar gelemedi, tadamadık balları.
Şu sıladan gurbete, kapamışlar yolları.
El öpmeye gelenler, boş boşuna beklendi.

Nasılda tuttu bizi, bir virüsün kıskacı.
Herkes ayrı illerde; ne kardeş var ne bacı.
Bayramlar değil midir, ayrılığın ilacı?
Sanki şu dünya alem birlikte tutuklandı.

Bu hale bu gidişe, hiç aklımız ermedi.
Sessiz kalan şehirler böyle bayram görmedi.
Böylesi bir kutlama hiç kimseyi sarmadı.
İçimiz kan ağlarken yüreğimiz oklandı.

Yıllar yıllar öncesi bugün seni yitirdik.
Bir ağaç gölgesine nurun ile yatırdık.
Senden sonra galiba şu dünyayı batırdık.
İnsanlar evlerine korku ile saklandı.

Her yirmi üç Mayıs’da uyanırım bir düşten.
Bana bir sevda kaldı şu dünyalık telaştan.
Bugün doğan nazlı yar, yarattı beni baştan.
Kara kara günlerim gelişiyle aklandı.

Allah’ım nasip etsin, her faniye böyle eş.
Umutla bekliyoruz doğacak elbet Güneş.
İyi ki doğmuş sevdam içimdeki kor ateş.
Çok şükür rayihası muhabbetle koklandı.

İyi ki varsın canım, iyi ki varsın eşim.
Her seherin vaktinde günle doğan güneşim.
Sanki geriye gitti, senle yaşarken yaşım.
Bakma ağaran sakal, saçım biraz çoklandı.

İki ateş birlikte oldular yar gönüle.
Biri cana can katar birisi kor gönüle.
Bu mektup ikinize ve seven her gönüle.
Bir tarafım çökerken, bir tarafım renklendi.

Kul Fikret’im sevinçle hüznü birlikte yaşar.
Can anamı anarken yüreğim dolar taşar.
Ve canım sevdiğime teselli etmek düşer.
Kaç kere kuruyan dal yeniden çiçeklendi.

Mehmet Fikret ÜNALAN
23 Mayıs 2020 Saat 00.00
Karantina Günleri
Güzelçamlı/Kuşadası