Almıla..!
Elinde bağlaması, coşku saçar ALMILA.
İyi, güzel ne varsa, bulur, seçer ALMILA. Tez zamanda büyür de ASENA’ya dönüşür. En kutlu köprülerden, koşar geçer ALMILA. Adının anlamının farkına vardığında. Bedenini Türklüğün, ilhamı sardığında. Gün gelip de kendine, aslını sorduğunda. Tanrıdağ’ın üstünde, çiçek açar ALMILA. Ana baba şefkati, duasından beslenip. Türk-İslam motifiyle, bezenerek süslenip. Her daim hakikati, haykırarak seslenip. En berrak gözelerden, sular içer ALMILA. Tarihini öğrenip, kıvanç, gurur duydukça. Akademik olarak, başarıya doydukça. Atasının izine, sözlerine uydukça. Tûran eller üstünde, sanki uçar ALMILA. (Onuncuköylü) |