Zaman Zaman
zaman zaman
dilim yüreğimle kaynaştığı vakit sökülüp gelir yamaçlarından yürek yarası yüreğim bitnceye kadar heyacanla doludur içindedir yaşar gidersin bütünlüğüyle akar akar akar kocaman olur bazen sökülüp gelen parçalar acıtıverir çarptığı yamaçları derin ve sessiz bir gecede çakal sesleri duyarsın ay dolunay vaktidir alıp ellerine tırmalar da tırmalar düşmeyesin bir kerre umut kesilmez amma kan revan kalırsın ne vakit kurtulacağın belli olmayan yürek yarasına teslim olursun gönüllüce savunmasız ve mahzun hüzün varsa eğer bir tarafında o da sadece gün denizle buluştuğu an bel ki ayakların aynı sulara değer paralele kıyılarda uzanıp tutarsın kocaman bir avuç dolusu deniz suyunu uzak bir kara deniz kıyısında. ayrıkotu |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...