YA RAB
Koyma ya Rab koyma bizi kötülerin elinde,
Ne soran var ne arayan diyen yok ki halin ne, Erim erim eriyorum adım eller dilinde, Kimsesiz mi öleceğim zalim gurbet elinde. Hasret kaldım sevdiğime kardeş ana babaya, Senin sevdan saldı beni gurbet denen belaya, Kuşlar bile döndü gitti özlediği sılaya, Ümitlerim hayallerim döndü çilehaneye. Rahman’iyim gurbet elde içime gam doluyor, Gözümde yaş kalpte umut hayallere dalıyor, Başım iki avucumda saatlerce kalıyor, Kurtar beni yaradanım derman senden oluyor. 1988 Abdurrahman AYDIN |