Her yer bahar adın gibiBoşlukta dolanıp duruyorum sandımdı bir dal uzanıp tutuyor elimi tam sevdiğim yaprak yeşili yeşil bir türbe görsem rüyalarımda içine girsem girip kapısından kaybolsam yeşilliğinde yemyeşil bir cennet kapı çalınıyor biri geliyor elleri yüzü her yeri kapalı yere bağdaş kurup tespih çekiyor mırıltılarla bu o diyorum korkuyla kendime o da kim o mu o diye biri yok ki bir mezarda tek kişi olur iki kişi olmaz ki bir dal uzanıp tutuyor elimi bahçedeki sedire uzanmışım uyumuşum Kiraz ağacının dalları yüklü-her yer kiraz yerlerde tepsilerde- köye gitmişim oooh özgürlük demişim ağırlığından eğilen dal yüzümü okşamakta yarı rüya yarı hayal -yarı gerçek her yer yeşil her yer mavi-kara da neymiş kış mı her yer bahar adın gibi Yüksel Nimet Apel 12.Mayıs.2020.Salı.Bodrum hikayesi: gitmesek de gelmesek de... |