BEN EN ÇOK YÜREĞİMDEN ÜŞÜRÜMÇıplak ayakları mosmor bir çocuk Sessiz çığlık gibi yutkunur talihini Bir kadının sıcak nefesi geçer düşlerinden Sımsıkı yumruklarını Solgun bir tebessümle Savurur insanlığın suratına Bir şeyler devrilir yerinden, titrerim Ben en çok yüreğimden üşürüm. Paslı demir filizleri, soğuk beton Ve göz gözü görmez tozlu galerilerde Ellerinin nasırını alnının teri ile yeşerten işçi Boylu boyunca uzanmış acılı toprağa Açık kalan gözleri ile konuşur uzun uzun Bir şeyler devrilir yerinden, titrerim Ben en çok yüreğimden üşürüm. |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı KUTLUYORUM...