ÖZLEDİMBana bu dünyada aşkı öğreten Gecelerden kara gözü özledim Dudağından kayıp sevgi getiren Seviyorum diyen sözü özledim Yokluğunda yetim gibi kaldığım Sesini duyunca huzur bulduğum O mah cemaline kurban olduğum Okşayıp öptüğüm yüzü özledim Gönül sarayıma köşkü yaptıran Görünce kalbimi küt, küt attıran Ekmeğime tadı, tuzu kattıran Yürekten sevdiğim kızı özledim Dost ile sohbeti sözünü bilen Çagırdıgım yere koşarak gelen Bir tek bakışıyla kalbimi delen Mutluluktan uçan bizi özledim Sarılıp bana yan, yana oturan Başımı göğsüne basıp yatıran Kırlardan papatya çiçek getiren El, ele gezdiğim yazı özledim Şarkımızı çalan dudak da Ney’le Sevdasını sunan elinde meyle Necati Yanardağ, değildi böyle Derdimi döktüğüm sazı özledim Necati KEÇELİ İZMİR |