RUHUM MU ESİR YOKSA BEN Mİ
Ruhum mu esir ben mi esirim
Ateş topu cehennem Sen ben o yok Biz de yok Her yer duman olmuş Gözüm yanıyor Bir daha doğacak mı gün Hoş doğsa da olur doğmasa da İliklerime kadar donmuşken ateşle oynarken Konu tuhaf sokak çıkmaz Korku yok artık Alıştık daha doğarken Adımızı kulağımıza üflerken albız Kimimiz oğlan kimimiz kız Hepimiz çocuktuk eskiden Ne aralık büyüdük Ne aralık diklendik Ne aralık esiri olduk Oysa doğarken özgür doğduk hepimiz Neden neden sattık beyinleri Ona buna ötekine berikine dibine kadar (din)-medi gözyaşımız Karanlığa gömülmeyi biz mi istedik Hayır Neden isyan etmedik edemedik. Oysa biz gülerdik çocukken Kim çaldı, kimler aldı bizi bizden Hepimiz iyi insanlardık Konuşurken ayşe’yle ali’yle Kül bırakmazken mangalda, Neden "isyan"ı günah saydılar bize Lal ettiler dillerimizi din_le (y) e dinleye (dinlete dinlete) Bizi bize kandırdılar bizi bize vurdurdular Kimler yaptı bunu bize Albız bile şaşkın ((!)... Neden geldik bu hale Biz değil miydik Suçumuz neydi, cezamız ne? Göklerden gelen ışıkla yürüyen Kötü nedir bilmeyen Doğanın içinde yaşayan Hep alan hep veren biz.. Şimdi ne alıyoruz ne de verebiliyoruz Tıkandık bir kafese Tükendik mi yoksa Hayır Biz biz olabilirsek yine Kazanacağız... 1 Mayıs 2020 Gülce Şeren |