TAKAT KALMADI
Çiçekler açardı geldiği zaman,
Renkler cümbüşüyle donanır her yan. Nihavent çalmaya başlardı keman. Şimdi dinlemeye takat kalmadı. Şarkımızı söylerdi, sevinçten kuşlar Göz göze gelince, donan bakışlar Erirdi ayaklarımda o dik yokuşlar. Düz yolda yürümeye takat kalmadı. Bir pınar kadar kalbi temizdi. Derinliği sonsuz, engin denizdi. Diyemedim ama o hemen sezdi. Bende söylemeye takat kalmadı. Necati Dikmen |