HAZAN GÖZLERİN
Unuturdum ben seni gözlerin olmasaydı
Hem tövbem, hem tövbemi bozan idi gözlerin Hiç adını anmazdım türkümüz çalmasaydı Tellerimi titreten ozan idi gözlerin Bir tatlı tebessümle aşk nedir anladığım Kemandı ağladığım, ney oldu inlediğim Sanki Ulucami’de huşuyla dinlediğim Seher vakti okunan ezan idi gözlerin Boğuştum gecelerin olmayan sabahıyla Göğüs gerdim çileye, eyvahıyla, ahıyla Yüklendim bu sevdayı sevabı, günahıyla Yüreğime kurulan mizan idi gözlerin Ne bir gün bıktım dedim, ne de bir an yoruldum İsminin geçmediği her şiire darıldım Gönlüme hapsettikçe gurbet gurbet sürüldüm Hasretler diyarıydı, fizan idi gözlerin Sevdiğim dedim sana, dostum, yoldaşım değil Yüreğimdi ağrıyan, bedenim, başım değil Dişlerimi sıktıkça akan gözyaşım değil Kan olup da kirpikten sızan idi gözlerin Son dileği sormadan, son mermisini sıkan Hayalleri küstüren, umutlarımı yıkan Hep öyle utanarak, hep öyle mahzun bakan Siyaha aşık eden nazan idi gözlerin O efsunlu rengini bir tuttum âlem ile Senden dedim avundum, verdiğin elem ile Ahvalime gülerek kırdığın kalem ile İdam fermanımı da yazan idi gözlerin Yaktın bitirdin beni, külüme dokunmadan Eşiğinde beklettin, elime dokunmadan Cesedimi görmeden, ölüme dokunmadan Yaşarken mezarımı kazan idi gözlerin Ellere can olurken, bana hep elmişsin sen Dikeni yaprağından fazla bir gülmüşsün sen Ben Mayıs zannetmişim, meğer Eylülmüşsün sen Baharımı solduran hazan idi gözlerin |
Senden dedim avundum, verdiğin elem ile
Ahvalime gülerek kırdığın kalem ile
İdam fermanımı da yazan idi gözlerin
YÜREĞİNİZE SAĞLIK .GÜZEL BİR ŞİİR OLMUŞ.