BALIKÇI MEYHANESİBir yağmurlu günde yalnız başıma Gezerken anılarla rıhtımda Sönük bir ışık gördüm, uzaktan. Yürüdüm; yorgun yorgun oraya Bir meyhaneydi, duran karşımda. İçmek, sarhoş olmak istediğim anda Bir balıkçı meyhanesinde buldum, kendimi. Kırık masalar, her yer şarap kokmakta Oturdum, bir kenara sessizce. Göz yaşlarım akıyordu, sildim gizlice Neden mi? Bizim şarkımızdı çalan Tozlu bir raftaki gramofondan Daha da arttı, içimdeki acılar Doldu, şarapla yine bardaklar Kimi si neşeden kimi si kederden Şerefe diyorlardı. Ya ben ! niye içiyordum, bilmiyorlardı? Yokluğuna kadeh kaldırmak İçmek sarhoş olup unutmak Unutmak istiyordum, seni. Anılar yine bırakmıyorlardı. Her yudum şarapta sen vardın. Her şarkıda sen. Şişelerde, kadehlerde ve şiirlerde, Dilimden dökülen her sözde, Baktığım her yerde Unutamadığım, unutamadığım Bir tek sen vardın. Hayrettin TARHAN |