TEBESSÜM
İçimi dışıma vuruyorum,
yalınayak koşarken. Dudaklarımı ısırıyorum, gülmemek için, utanıyorum. Çinik aşk çiçekleri, kül rengi bulutlar, tebessüm ediyorlar, göz kırparak, Herrenhausen ’da. Kargaların konduğu ağaçlarda, yaprak hışırtıları, kuş seslerine karışıyor. Bir balık değil, Çok balık özgür, ahenkli yüzüşler, göl kenarında. Çoktan kayıplara karıştı endişelerim. Cennet gözlerin, bir güvercinin bakışlarında. Günahı onun boynunda, Yalaz yalaz ben güneşin altında, börtü böcek telaşta, Herrenhausen’da. Akdenizin bahar gündüzlerini, ölümsüz gecelerini, hatırlatıyor bana. Özlemişim... Akılları durdurası düşüncelerim, yaşama ruhumu aydınlatıyor. Güleç yüzüm, bir çiftin bakışlarında, soru işareti tebessümde, Herrenhausen’ da. Leyla koçak oruç 4.04. 2020 Herrenhausen: park adı, anlamı kıralın evi. |
TEBESSÜM
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...