On bir aydır yollarını bekledik
Şehri ğufran geldin sevinemedik
Sanki bizler ramazana girmedik
Bu seneki ramazanın tadı yok

İftar yapıp teravihe giderdik
Namaz öncesinde vaaz dinlerdik
Hak nebiye salat selam eylerdik
Kürsüler boş mihraplarin tadı yok

Seher vakti davul vardı çalardı
Ramazana büyük bir haz katardı
Anam davul sesi ile kalkardı
Davul sustu ramazanın tadı yok

Camilerde okunurdu hatimler
Düzenlerdik bitince merasimler
Öksüz kaldı camiler minareler
Ezan mahzun ramazanın tadı yok

Bazen gider bazen iftar verirdik
Hane sahibine dua ederdik
Gözükmeyen bir virüse yenildik
Diller suskun ramazanın tadı yok

Hapseyledi eve kadın erkeği
Çok güçlüdür bükülmüyor bileği
Tüm dünyaya soktu her tür çileyi
Devler korktu ramazanın tadı yok

İmtihanmı bilmem belamı desek
İçimizde korku her neyi yesek
Zehir oldu bize sokakta gezmek
Sokak ıssız Ramazanın tadı yok

Dünyaya hükmeden devletler nerde
Çare olamıyor hiç biri derde
Acze düştü tüm insanlık her yerde
Başı dertte ramazanın tadı yok

Bunlar hep nimetti kıymet bilmedik
Fakirlerin gözyaşını silmedik
Hak teala verin dedi vermedik
Ne malların ne mülklerin tadı yok

Yüce mevlam çıkış yolunu göster
Ümmetin üstüne şifanı gönder
Tövbe ettik nimetleri geri ver
Onlarsız bu ramazanın tadı yok

Metin BEYAZLI
26.04.2020

Not:insanveislam.org ta yayınlanmıştır