KENDİMİ
Ölüp de gidenin yeri dolmuyor
Çok üzülüyorum çok özlüyorum Pişmanlık bir işe fayda olmuyor Çok üzülüyorum çok özlüyorum En fazla kendime hasretlik duydum Kendi gidişime ağlayıp uydum Yıkılmam sanırdım kendim de buydum Çok üzülüyorum çok özlüyorum Yaşanan her günden şimdi pişmanım Kimseye değil de cana düşmanım Neşede değil dertte şişmanım Çok üzülüyorum çok özlüyorum Nasıl da götürdü yanımdakiler Hırslandı gömerken canımdakiler Başıma gelmedi kanımdakiler Çok üzülüyorum çok özlüyorum Kendimi Mehmet Gürgön |