Sönmez bir volkandır içimde ateşin
Can alıcı bakışların hiç batmayan güneşim
Düşündükçe bana bakan ceylan gözleri
Yanar yanar ateşinle çöl sıcaklarında kavrulurum

Sen benim içimdeki tek ateş ve aşk iksirim
Yandıkça bütünleşirim senle
İçtikçe bütünleşirim senin aşk iksirinle
Sen benim kalbim, bedenim ruhum ve herşeyim

Sen yapılan en güzel sanat
Sen okunan en güzel şiir
Sen çizilmiş en güzel resim
Sen yazılan en güzel roman
Sen dikilen en güzel çiçek
Tanrı tarafından kalbime sevgi çiçeğim

Sen ki gecelerimin gülümseyen en güzel ay ışığı
Sen ki Tanrı’nın yazdığı benim için en güzel şarkı
Ay senin gülüşünü ne güzel örnek almış
Gülüşlerin Ay ışığı

Sen en güzel gecelerin rengi
Üzüm karası saçlarınla
Sen ki parlayan en güzel yıldızlı geceler
Tüm yıldızlar rengini dukalarından almış


Tek senle güzel yazlar, kışlar, baharlar
Sen içimde esen meltem rüzgarım
İçimde hiç doyamadığım en sıcacık duygular
Sen gönlümde kokan kökleri en derinde açmış bir demet çiçek


Sen birlikte dinlendiğim en güzel an
Sen buluşmak için beklenmesi gereken en güzel insan
Sen gökyüzünde her daim doğan güneş
Sensin yedi renkli gökkuşağım

Sen içimde yeşerdikçe yeşeren
Ve her gün yeniden tazelenen dipdiri bir aşk
Sen bana en güzel sürpriz, en güzel hediye
Sen en güzel yolculuk her gün
yıldızlar aleminde

Ah o üzüm karası saçlarınla gecelerimi süsleyen sen
Senle güzel yağmurlu hava
Senle güzel güneşli hava
Senle güzel yağan kar, üstüme lapa lapa
Sen köklenip, dallanıp, budaklanıp, yapraklanıp açan
Çocukluğumdan beri kalbimde büyüttüğüm Sevgi çiçeğim