Hatırla beni
dünya büsbütün karanlık şimdi
ikimizde yanlızız martılar gibi benden konuş sevgili alnından öptüğüm geceden hatırla beni dalgalar isyan kokar ayaklarında ay’ın gölgesinde mahpus bir "ben" çek beni karanlığından ıssız sokaklar şahitliğinde öpeyim seni geceleyin soğuk caddelerde topladım çiçeklerini gözlerinin kuşkulu büyüsünde hayalet duvarlar örülmeden gizeminde esaret başlamadan üşümüş ellerimle ısıtayım seni şafağın dinginliğinde yüreğine dokunmam için hatırla beni seninle yaşamak için sularında nefessiz yaşayıp topraktan filizini yeşerteceğim ve saklayacağım bu şiiri gönül kafesinde her daim mırıldansın diye sen! hatırla beni... |