İl'k
Bir Gümüşhane yoncası doğuyor gönlünde
Uzuyordu gökyüzü;sonsuzluktan teke Bir imece usulünde Gizli kalan bir sevgide İllerde geçmişte kaldı O il gibi sesti sessizce Bir kelamın ilkinde Savrulurken kıyısından bir gümüş kuşağında Sanır mıydın ne aldanan oldu da Ne de aldatan Susmanın meşrebinde suale tutulan Bir sevda yüklü İl gibi il olan İl’kleri teslim alan Bir yüreğin narasıydı |