Yağmur ıslanır,
Dağılır,ruhuma,
Parçaları,hüzünlerimin, Kaybetmek korkusuyla,kendimi, Sımsıkı sarılırım,hayallere. Bilirim, Avuçlarım kanarken, Umudun ağlayışını, Göz yaşlarımda saklarım,hayatı. Yağmur,ıslanır, Yüreğimden damlayan,acılarla, Ben,bu şehirden giderim, Başıboş yalnızlığımla. Zamana lafım yok, Günleri yaşanmıyor,artık,yılların, Özgürlüğü,öğrenemedim, Gözlerim,firari. İç içe geçer gökyüzü, Kaybolur yıldızlar, Gecenin siyah bulutlarıyla örtülür, Ağlarken yalnız bir güneş. Derin izler bırakmış, Yaşamın yüreğine,yazgılar, Ben bu hayattan da,giderim, Başıboş yalnızlığımla. Bulunur belki,bir hayat, Hem de,hiç yaşanmamışlığıyla, İşte,asıl özgürlük, Sonrası bilinmeyen. |