AKLIM ALMADI.
AKLİM ALMADİ....
Bir yaziki yazilişi benim.. Sorumluluğu benim.. Sonucu benim.... İlk kiş soğuğu, Düşen yaprak kokulu yağmur yağarken. Geçenin tam ortasin da. Kapi çalindi... Gelen aci bir haber miydi.. Ne elinde bir mektup. Nede masal anlatan masalçi. Gökte dolunayı gördüm. Yakinin da yıldızlar yoktu. Çağirdilar koştum... Anlatmayi seven yazicilar gibi. Anlatilmasi konu değildi. Bazi çilenin yazilmasi yoktu.. Ona ilişkin hatirladiğim son söz. Küçüçük karanlik ve dar boğaz. Aklim almadi. Olur mu böyle şey ? Ölümdür ötesi cinnet. O da bir kiyamet uzakliği. Rabbim dedim... Toprak kıl bu kuluna. Ateşin sonu yokmuş.. Çok acı çekmişim ben.. Benim kalbimi çarpan duvarlar.. Onun beni terk ettiğimi duydum.. 29 Mart 2020 Selami Sagir. |
selam ve sevgilerimle