âdem baba
Otuz küsür yıldır. Yaşıyorum bu kehle hayatı.
Ne anladın diye ? Soran olurda verecek cevabı düşünemiyorum. Böyle gelmiş , böyle gitmezmiş ! mevlanın yazdıgı kader silinmezmiş. Bir duyan olur! Bir soran olur! Belki ; diye... İçimde kanayan yarayı saramıyorum. Ne yeryüzündeyim bir divane mecnun misali. Ne erenlere karışmış arşı göklerdeyim. Ne oldugumu , ne olacagımı çözemiyorum... Bir dipsiz kuyu sanki ! Düştükçe karanlıgın dibine daha da çöküyorum.. Velhasıl ,, |