DOSTÇA…
Bahtına küserek sakın ağlama,
Sahte dostluklara hiç bel bağlama; Gülecektir bir gün senin de yüzün, Yok olacak elbet keder ve hüzün... Ne yaparsın, elden bir şey gelmiyor, Gerçekler acıdır, akıl çelmiyor; Güçlü olman gerek, başka çaren yok, Emin ol, herkeste ıstırap pek çok... Kendine işkence etmemelisin, Allah’ın gücüne gider, bilesin; Herkesi olduğu gibi kabul et, İndirip kaldırma, hâline şükret... Tanrı kötüleri bir gün kahreder, İmansız bunları pek geç fark eder; Özünde kötülük mevcutsa eğer, Bil ki kaybedersin, verirsen değer... Değer verilince sakın reddetme, Tepki gösterince asla terk etme; Sonunda çileler mutlaka biter, Şöyle ya da böyle fırtına diner... 23 Mayıs 1999 ‘Her Telden…’ adlı eserimden. |
Dünya kalsa Muhammede kalırdı.
Can satın alsanda vuku bulurdu.
Çıkmayan canlara derman olurdu.
Hekimler hekimi lokman da öldü... Dünya fani göçüp gideceğiz bu nedenle incir çerirdeğini doldurmayacak ufak defek şeylerle birbirimizi kırmamaya gayret edelim, herşeyden önce insan olduğumuzu bilerek.
AsilbeY.