O gün gelecek hüzün kapını çalacak biliyorum
Belki bir kırmızı begonya açacak saksıda belki aglıyacak güneş
Kimbilir devrimci bir gidiş olacak bu korkmadan çekinmeden
Kara bir ölüm anlatacak gerçeği kırmızı çiçekli begonyalara.
Biliyormusun özgürlük belkide kaçmaktır senden kendimden
Bir kimsesiz olmaktır ırakta bir dağ köyünde.
Esmer geçkin kadınların sevmeyi bilmez namuslulukları
Birde ölümü anlatan hikayesinde ben.
Biliyorum kıyı şehirlerinde ayaz olmaz üşümez yalanları aşkın
Bu böyle gitmez böyle tok olmaz çocukları ruhumun.
Seni sevmek neysede kadınım senle ömür geçmez.
Hep yanar ıslıkları sözcüklerin gecede namaz kılan korkular
Bilseniz nasılda ağlaşır yokluklarda o kırmızı çiçekli begonyalarda
Kırmızı küpeli aşklar .bilseniz bu hikayeler bitmez.
Evet ölüm bekliyorum kimsesiz gideceğim koynuna toprağın
Sevişirken günahlarımda yanlızlıgım papuçlarımı boyama bayramlarda
Kimselere arkadaş olmasın yanlızlıgım bana ağlama.
O gün gelecek güneş ısıtacak bu sokakları biliyorum
Sen ağlayacaksın sevinçlerinde zamanın
Kendince hükümdarlıkların olacak taçlar takacaksın sevinçlerine
Belki kırmızı bir begonya çiçeğinde hatırlıyacaksın o mavi geceyi.
Değişebilirmiyim bilmiyorum hani şarkılar söylerince rüzgarlar
Özgürleşince saçları aşkın seni sevebilirmiyim söyle bana.