bu gece de düşmedin gözlerime...
yorgun
bir o kadar da vurgun saatlerimi perdeledim; bu gece gözlerime hafif bir acıyı da senin gözlerine ilikledim... ilikledim diyorum hani istediğin zaman çeker gidersin;bu sende alışkanlık ya... bozmayim alışkanlıklarını yoksa eksik kalırsın yaşadıklarından;biliyorum... bir dokunuş bir hissediş ve bir o kadar da özlem büyüyor içimde hani dokunamadım ya hissedemedim ya seni her defasında özlemlerime karışıyor bu duygularım... gözlerimin perdelerini açıyorum yavaş yavaş hani belki bu gece düşer diyorum belki gözlerin gözlerime bu gece düşer de kapanmaz bir daha bu perdeler... offf yine olmadı yine ziyaretime gelmedin ki gecenin sabahını aydınlatan ışıklar gözlerime vurmadan kapadım perdeleri bir kez daha... ve sen de bir kez daha çözülüp gittin terkettin yüreğimi... bense karanlık bakışlarımla bir güne daha gözlerimi kapadım... bir geceyi daha beklemek üzere daldım karanlıklar içindeki sonsuzluğa... menekşe... 06/07/2008 |
yoklukları sevmek varlıkarı sevmekten güzeldir bence.......